آلت تناسلی مردان چیست؟ alignnone wp-image-49014 size-full" title="علت سرطان آلت تناسلی,آلت تناسلی,دانستنیهای جنسی,علائم سرطان آلت تناسلی در مردان,روش تشخیص سرطان آلت تناسلی,بیماریهای جنسی,نشانه های سرطان آلت تناسلی,دلیل سرطان آلت تناسلی مردان چیست؟ ,سرطان آلت تناسلی,درمان سرطان آلت تناسلی,سرطان," src="http://javaniha.com/wp-content/uploads/2015/05/2116.jpg" alt="علت سرطان آلت تناسلی,آلت تناسلی,دانستنیهای جنسی,علائم سرطان آلت تناسلی در مردان,روش تشخیص سرطان آلت تناسلی,بیماریهای جنسی,نشانه های سرطان آلت تناسلی,دلیل سرطان آلت تناسلی مردان چیست؟ ,سرطان آلت تناسلی,درمان سرطان آلت تناسلی,سرطان," width="450" height="674">
دلیل سرطان آلت تناسلی مردان چیست؟
هر ساله حدود ۵۰۰ مرد در بریتانیا به سرطان آلت تناسلی مردانه مبتلا می شوند. بسیاری از آنها زنده می مانند، مخصوصا اگر تشخیص سرطان و درمان آن به موقع انجام شود. سرطان آلت تناسلی به طور عمده در مردان مسنی (به ویژه مردان بالای ۶۰ سال) که بهداشت آلت تناسلی خود را در طول زندگی رعایت نکرده اند رخ می دهد.به عبارت دیگر این افراد اغلب مردانی هستند که ختنه نشده اند و به طور منظم زیر پوست ختنه گاه خود را تمیز نکرده اند. لازم به ذکر است که سرطان آلت تناسلی مردانه در مردانی که ختنه شده اند بسیار نادر است.
دلایل ایجاد سرطان آلت تناسلی در مردان
به نظر می رسد که سرطان آلت تناسلی مردانه به علت التهاب طولانی مدت در سطح آلت تناسلی (به ویژه در زیر پوست ختنه گاه) به وجود می آید. سرطان آلت تناسلی از طریق رابطه جنسی منتقل نمی شود. البته محقان معتقدند که بیش از نیمی از موارد ابتلا به این سرطان به ویروس پاپیلومای انسانی مربوط می شود که این ویروس از طریق رابطه جنسی قابل انتقال است.سیگار کشیدن نیز یکی از عوامل خطر ابتلا به سرطان آلت تناسلی مردانه می باشد.
احتمالا این قضیه به تاثیر منفی مصرف توتون و تنباکو بر روی سیستم ایمنی بدن مربوط می شود.محققان دانمارکی در طی تحقیقات خود به این نتیجه رسیده اند که سرطان آلت تناسلی در افرادی که از کاندوم استفاده می کنند کمتر رایج است.نشانه های سرطان آلت تناسلی در مردان عبارتند از : – تغییر رنگ پوست آلت تناسلی – تشکیل یک توده زیر پوست ختنه گاه و یا بر روی سر آلت تناسلی – بروز زخم و یا زگیل زیر پوست ختنه گاه و یا بر روی سر آلت تناسلی – خونریزی و یا ترشحات بدبو از آلت تناسلی
اگر شما با هر گونه ضایعات و یا اختلال غیر طبیعی در آلت تناسلی خود مواجه شدید حتما به پزشک مراجعه کنید. البته در واقع بسیاری از لکه ها، توده ها و برجستگی های آلت تناسلی مردان یا بی ضرر هستند و یا به علت عفونت ناشی از یک بیماری مقاربتی به وجود آمده اند. اگر پزشکتان کوچکترین شکی نسبت به سرطان آلت تناسلی داشته باشد، حتما شما را به یک متخصص اورولوژیست و یا انکولوژیست ارجاع خواهد داد.
تشخیص سرطان آلت تناسلی مردان چگونه است؟
به احتمال زیاد متخصص، از آلت تناسلی شما نمونه برداری خواهد کرد (یک تکه کوچک از بافت را جدا خواهد کرد) و برای بررسی های بیشتر به آزمایشگاه خواهد فرستاد. این کار به تشخیص سرطانی یا غیر سرطانی بودن عارضه کمک می کند. البته ممکن است پزشک برای شما آزمایش های دیگری مانند نمونه برداری از غدد کشاله ران، سنوگرافی و یا CT scan از قسمت پایین تنه را تجویز کند.
درمان سرطان آلت تناسلی چگونه است؟
اگر ابتلای شما به سرطان آلت تناسلی تائید شد، ممکن است روش های درمانی زیر بر روی شما انجام شود:- عمل جراحی به منظور از بین بردن ضایعات. اگر بخواهیم صادقانه بیان کنیم، باید بگوییم که در واقع در این عمل جراحی بخشی از آلت تناسلی (و در برخی موارد کل آلت تناسلی) طی یک عمل جراحی برداشته می شود.- پرتو درمانی (کمتر رایج است)- شیمی درمانی (به ندرت)
بعد از تشخیص سرطان آلت تناسلی، تا زمانی که پزشک به شما اجازه نداده است نباید رابطه جنسی داشته باشید. اگر طی فرایند درمان بخشی از آلت تناسلی شما قطع شده باشد، ممکن است رابطه جنسی برای شما مقداری دشوار شود.معمولا در این حالت برای ادرار کردن با مشکل مواجه نخواهید شد. البته تکنیک های جراحی جدیدی وجود دارند که با استفادهاز بافت های گرفته شده از سایر بخش های بدن تا حد قابل قبولی می توان آلت تناسلی مردانه را بازسازی کرد.
حتما در مورد احساسی که دارید با شریک جنسی خود صحبت کنید.اگر شما برای این قضیه احساس افسردگی و یا ناراحتی می کنید و حس می کنید این قضیه بر زندگی شما تاثیر منفی گذاشته است بهتر است علاوه بر پزشکتان به یک مشاور و یا روانشناس مراجعه کنید.بدنه آلت تناسلی مردان استوانه ای شکل است و از ۳ لوله حفره ای تشکیل شده است. این حفره ها از بافت مخصوص اسفنجی شکل قابل راست شدن (شق )تشکیل شده است.
این بافت تشکیل شده از هزاران غار بزرگ که با خون پر شده وقتی که مرد از نظر جنسی تحریک می شود. وقتی که آلت تناسلی از خون پر میشود ، آن سفت و راست میشود، که اجازه به نفوذ در خلال تماس جنسی میدهد. پوست آلت تناسلی شل و کشدار است تا بتواند خود را همسان با اندازه آلت تناسلی در زمان یک سیخ شدن کنمنی ، که حاوی اسپرم( سلول های تولید مثل مردانه) است، از ته آلت تناسلی بیرون رانده میشود وقتی که مرد به اوج جنسی (ارگاسم) میرسد. اختلالات آلت تناسلی میتواند تاثیر بر عمل جنسی و زایایی مرد بگذارد.برخی از اختلالاتی که تاثیر بر آلت تناسلی میگذارند عبارتند از:
نغوظ دائم Priapism
Priapismیک بیماری مزمن آلت تناسلی است،که در آن آلت تناسلی اغلب به صورت دردناکی به مدت چندین ساعت تا چندین روز به صورت سیخ شده باقی می ماند.سیخ شدن آلت تناسلی در نغوظ دائم در ارتباط با فعالیت جنسی نیست و به وسیله اوج لذت جنسی بر طرف نمیشود.
علل شایع نغوظ دائم عبارتند از:
– سو ء مصرف الکل یا مواد مخدر( بخصوص کوکائین)
– اغلب داروها شامل، برخی ضد افسردگی ها و داروهای ضد فشار خون.
– مشکلات نخاعی
– صدمه به ناحیه تناسلی
– بیهوشی(هوش بری)
– درمان تزریقی آلت( درمانی برای ناتوانی جنسی عدم سیخ شدن)
– بیماریهای خونی، شامل سرطان خون(لوسمی) و بیماری خونی داسی شکلSickel cell
درمان نعوذ دائم آلت تناسلی
درمان برای نغوظ دائم آلت تناسلی مهم است، چون سیخ بودن چهارساعت یابیشتر به ناتوانی جنسی منجر می شود .هدف از درمان رها کردن از حالت سیخ شدن و حفظ عمل آلت تناسلی است. در اغلب موارد، درمان در برگیرنده تخلیه خون به وسیله استفاده از نیدل که در کناره آلت قرار می گیرد می باشد. داروهایی که کمک به چروکیده شدن عروق خونی میکنند، و در نتیجه موجب کاهش جریان خون به آلت می شوند، همچنین ممکن است استفاده شوند. در موارد نادر، برای جلوگیری از صدمه دائم به آلت تناسلی جراحی ممکن است لازم باشد. درمان هر بیماری زمینه ای یا مشکل سو ء مصرف از ماده در پیشگیری از نغوظ دائم مهم است.
بیماری Peyronie” s
بیماری Peyronie” s یکی دیگر از بیماری های آلت تناسلی مردان است،این بیماری وضعیتی است که در آن یک پلاک یا توده سخت در آلت تناسلی شکل می گیرد. پلاک ممکن است در قسمت بالایی آلت تناسلی ( شایعتر) یا در کناره آلت تناسلی در لایه هایی که حاوی بافت سیخ شونده است شکل می گیرد.شروع پلاک معمولا به صورت ناحیه ای موضعی از التهاب و ورم است، و میتواند به فیبروز منجر شود که خاصیت ارتجاعی آلت تناسلی را در ناحیه درگیر کاهش می دهد.
اختلالات آلت تناسلی مردان
این بیماری آلت تناسلی اغلب در شکل ملایم آن اتفاق می افتد که بدون درمان در ۶ تا ۱۵ ماه بهبود می یابد.در این موارد، مشکل از مرحله التهاب جلوتر نمیرود.در موارد شدید، بیماری می تواند برای سالها ادامه یابد. پلاک های سخت شده قابلیت انعطاف را کاهش می دهد، موجب درد و فشار به آلت در خم شدن و یا کمانی شدن در خلال سیخ شدن آلت تناسلی میگردد.
بعلاوه خم شدن آلت تناسلی،بیماری Peyronies میتواند علت دردهای عمومی به همان اندازه سیخ شدن دردناک آلت باشد.همچنین میتواند موجب پریشانی روحی، و در نتیجه تاثیر بر تمایل مرد و توانایی برای عمل جنسی بگذارد.علت دقیق این بیماری روشن نیست.مواردی که به سرعت ایجاد میگردند، کمتر طول میکشند و اغلب اوقات بدون درمان از بین میروند و اغلب به علت صدمه و ضربه که موجب خونریزی در بافت آلت تناسلی می شود ایجاد میگردد. برخی از موارد بیماری Peyronies، هرچند که به آهستگی شکل میگیرند، آنقدر شدید هستند که نیاز به درمان جراحی دارند.
دیگر علل ممکن بیماری Peyronies آلت تناسلی عبارتند از:
-واسکولیت(التهاب رگها). این یک نوع التهاب عروق خونی و لنفاوی است. این التهاب میتواند منجر به تشکیل بافت جای زخمscar شود.-اختلالات بافت پیوندی. به گفته انسیتو ملی سلامت ، حدود ۳۰% از مردان با بیماری Peyronie همچنین می توانند دچار اختلالات دیگری که تاثیر بر بافت پیوندی در قسمت های دیگر بدن داشته باشد شوند. این اختلالات عموما موجب کلفت شدن یا سخت شدن بافت پیوندی میگردد. بافت پیوندی یک بافت ویژه است مانند غضروف، استخوان و پوست که کار آن حمایت از دیگر بافت های بدن است.
-ارثی. برخی مطالعات نشان دهنده این است که افرادی که فامیل با بیمار Peyronies هستند در خطر بیشتری برای توسعه بیماری هستند.چون نشان بیماری Peyronies اغلب بدون درمان جمع و ناپدید می شود، بیشتر پزشکان پیشنهاد انتظار برای ۱ تا ۲ سال یا بیشتر قبل از قصد به اصلاح توسط جراحی میکنند.در خیلی از موارد، جراحی نتایج مثبتی میدهد. ولی چون عوارض میتواند اتفاق افتد، و خیلی از مشکلات همراه با بیماری Peyronies است(برای مثال، کوتاه شدن آلت تناسلی) به وسیله جراحی تصحیح نمی شود، اغلب پزشکان ترجیح به انجام جراحی فقط برای مردان با آلت کمانی که شدید باشد دارند که تماس جنسی را غیر ممکن می سازد.
درمان بیماری Peyronies آلت تناسلی
دو شیوه جراحی برای درمان بیماری Peyronies آلت تناسلی استفاده میشود. در یک روش پلاک ها برداشته میشود و به دنبال آن تکه ای از پوست یا مواد ساخته شده (پیوند پوست) گذاشته میشود.با تکنیک دوم ، جراح بافت کناره آلت تناسلی را در عکس قضیه برداشته و تاثیر خمیدگی را برطرف میکند.اولین روش میتواند قسمتی از عمل سیخ شدن ، بخصوص سفتی آن را از دست بدهد. دومین روش، مشهور به شیوه Nesbit ، موجب کوتاهی آلت در حالت سیخ شده میگردد.درمانهای غیر جراحی برای بیماری peyronies شامل استفاده از واکیوم و تزریق دارو مستقیما به داخل پلاک در تلاش برای نرم کردن ناحیه درگیر، که موجب کاهش درد و تصحیح کجی آلت میگردد.
التهاب پوست سر آلت تناسلیBalanitis
Balanitis التهاب پوست پوشاننده سر آلت تناسلی است. وضعیتی مشابه به نام balanoposthitis ، که سر و پوست جلویی سر آلت تناسلی ملتهب می شود. نشانه های balanitis شامل قرمزی، خارش، بثورات جلدی، درد و ترشح بدبو است.بالنیت اغلب در مردان و پسران که ختنه(برداشتن پوست جلویی به وسیله جراحی) نشده ، و دارای بهداشت پایین می باشند اتفاق می افتد.التهاب میتواند اتفاق افتد اگر پوست حساس زیر پوست ختنه گاه به صورت منظم شسته نشود و عرق ، مواد زائد طبیعی، پوست مرده و باکتری در زیر پوست ختنه گاه جمع شده و موجب تحریک گردد. وجود پوست تنگ ممکن است تمیز کردن این ناحیه را مشکل کند و منجر به تحریک به وسیله موادی که بوی بد می دهند (smegma) که میتوانند در زیر پوست ختنه گاه تجمع یابند شود.
دیگر علل التهاب پوست سر آلت تناسلی شامل:
-درماتیت/ آلرژی.درماتیت التهاب پوست سر آلت تناسلی است، که اغلب به وسیله یک ماده تحریک کننده یا حساسیت تماسی ایجاد میگردد.حساسیت به مواد شیمیایی در اغلب محصولات- مانند صابون ها، پاک کننده ها، عطرها و اسپرم کش ها- میتواند ایجاد یک واکنش حساسیتی شامل تحریک، خارش و بثورات جلدی کند.عفونت. عفونت با قارچ کاندیدا البیکانس(thrush) میتواند ایجاد خارش و بثورات جلدی پر از لکه کند. اغلب بیماریهای منتقله از طریق جنسی- شامل سوزاک، تبخال و سفلیس میتواند تولید نشانه های بالینیت کند.-بعلاوه ، مردان با دیابت( بیماری قند خون) در خطر بیشتری برای بالینیت هستند. قند موجود در ادرار که در زیر پوست ختنه گاه می ماند محیط مساعد برای رشد باکتری است.التهاب مزمن سر آلت تناسلی و پوست ختنه گاه میتواند منجر به جای زخم شده، و در نتیجه علت تنگی پوست ختنه گاه( فیموز یا تنگی غلاف) و تنگی مجرای پیش آبراه (لوله ای که ادرار را از مثانه تخلیه میکند) شود.التهاب همچنین منجر به تورم پوست ختنه گاه شده، که میتواند منجر به صدمه به آلت شود.
درمان التهاب پوست سر آلت تناسلی:
درمان بالینیت یا التهاب پوست سر آلت تناسلی بستگی به علل زمینه ای دارد.اگر عفونتی موجود است، درمان شامل یک آنتی بیوتیک مناسب یا داروهای ضد قارچ خواهد بود. در موارد شدید یا مزمن التهاب، ختنه باید توصیه گردد.استفاده از اقدامات بهداشتی مناسب میتواند کمک به پیشگیری از بالینیت در آینده کند. بعلاوه، مهم است که از صابون های قوی یا مواد شیمیایی، بخصوص آنهایی که شناخته شده هستند که موجب واکنش پوستی میگردند استفاده نکنید.
فیموز و پارا فیموز Phimosis and paraphimosis
فیموز یکی دیگر از بیماری های آلت تناسلی است،فیموز وضعیتی است که در آن پوست ختنه گاه آلت تناسلی آنقدر تنگ است که به عقب بر نمیگردد( دور کردن از سر آلت) که سر آلت تناسلی نمایان شود. پارا فیموز زمانی اتفاق می افتد که پوست ختنه گاه، که یکبار به عقب کشیده شده، را نتوان به محل اصلی آن باز گرداند.
فیموز،اغلب در بچه ها دیده میشود، ممکن است در زمان تولد وجود داشته باشد. آن همچنین میتواند به وسیله یک عفونت ، یا به وسیله بافت پیوندی که در نتیجه یک التهاب یا التهاب مزمن شکل میگیرد ایجاد میگردد. دیگر علت فیموز بالینیت است، که منجر به جای زخم و تنگی پوست ختنه گاه میشود. توجه بی درنگ پزشکی لازم است اگر وضعیت موجب مشکل شدن یا غیر ممکن شدن ادرار کردن شود.
پارا فیموز یک اورژانس پزشکی است که در صورتی که درمان نشود میتواند منجر به عوارض وخیم شود. پارا فیموز ممکن است بعد از یک نغوظ یا فعالیت جنسی(در افراد ختنه نشده) ، یا در نتیجه صدمه به سر آلت تناسلی ایجاد شود.با پارا فیموز،پوست ختنه گاه پشت لبه سر آلت تناسلی گیر می افتد. اگر این وضعیت طولانی شود، موجب درد و تورم شده، و جریان خون را به آلت تناسلی مختل میکند. در نهایت ، کمبود جریان خون می تواند منجر به مرگ بافت(گانگرین) ، شده و قطع آلت تناسلی لازم باشد.
درمان بیماری فیموز آلت تناسلی مردان
درمان فیموز ممکن است شامل کشیدن ملایم پوست ختنه گاه به مرور زمان باشد.اغلب اوقات، میتوان با مالیدن دارو به آلت پوست ختنه گاه را سست کرد. ختنه(برداشتن پوست ختنه گاه به وسیله جراحی)، اغلب برای درمان فیموز استفاده میگردد. شیوه دیگر جراحی، موسوم به Preputioplasty ، که در آن پوست ختنه گاه از سر آلت جدا می شود. در این شیوه پوست ختنه گاه باقی گذاشته میشود و صدمه کمتری نسبت به ختنه دارد.
درمان پارا فیموز تمرکز بر کاهش ورم سر آلت و پوست ختنه گاه دارد. گذاشتن یخ ممکن است کمک به کاهش ورم، در همان حالی که با فشار به سر آلت خون و مایع را به بیرون میرانیم.اگر این اقدامات در کاهش ورم و بازگشت پوست ختنه گاه به وضعیت طبیعی مفید واقع نشد، تزریق دارو برای کمک به تخلیه آلت تناسلی ممکن است لازم باشد. در موارد وخیم، یک جراح برای رها سازی ممکن است بریدگی های کوچکی بر پوست ختنه گاه ایجاد کند. ختنه همچنین به عنوان یک درمان برای پارافیموز ممکن است استفاده شود.
گردآوری: مجله ی اینترنتی جوانی ها
مرتبط:
چند سوال در مورد کاندوم
چه کسانی کمتر از کاندوم استفاده می کنند؟
کاندوم زنانه و نحوه استفاده از آن