دانستنی سرد مزاجی آقایان و خانم ها
سردمزاجی اصطلاح عامیانه‌ای است که در میان مردم برای مردان یا زنانی که دچار کاهش یا فقدان میل جنسی هستند، به کار می‌رود. سردمزاجی یا کاهش میل جنسی مفهومی علمی دارد و نمی‌توان به راحتی به هر کسی گفت سردمزاج. باید شرح‌حال درستی از فرد گرفته شود تا منظورش از به کار بردن این کلمه مشخص شود. هرگاه مردی که بیشتر از ۲۰ سال سن دارد، ازدواج کند و فاصله بین دو رابطه زناشویی‌اش ۱۰ روز یا بیشتر باشد، به او سردمزاج گفته میشود.میل جنسی رابطه مستقیم با سن انسان‌ها دارد و این میل در هر ۲ جنس با افزایش سن کاهش می‌یابد ولی شدت کاهش متفاوت است. اگرتناسب نسبی در نیازها و تمایلات جنسی هر دو نفر وجود داشته باشد مشکلی نیست مشکل وقتی است که یکی از طرفین هر روز تمایل به برقراری رابطه زناشویی داشته باشد و دیگری هر ماه! اینجاست که موضوع سردمزاجی یا همان کاهش میل جنسی مطرح میشود.
سردمزاجی ۲ نوع است؛ اولیه که از همان روزهای نخستین بعد از ازدواج، مرد مایل به برقراری روابط زناشویی با فاصله زیاد است و سردمزاجی ثانویه. در این نوع مرد از ابتدا چنین مشکلی نداشته و بعدها دچار کاهش میل جنسی شده است.
کاهش میل جنسی ممکن است خفیف، متوسط یا شدید باشد. در نوع شدید ممکن است مرد ماه‌ها یا اصلا تمایلی به برقراری رابطه زناشویی نداشته باشد. سردمزاجی در آقایان خیلی زودتر آشکار میشود، در حالی که در زنان به‌خصوص در مراحل خفیف معمولا پنهان باقی می‌ماند.عواملی مانند مشاغل نامناسب، مشغله فکری زیاد، مشکلات زندگی، افسردگی و اضطراب و اختلال در رابطه عاطفی با همسر از مشکلاتی هستند که به روان مرد صدمه می‌زنند و می‌توانند باعث کاهش میل جنسی او شوند. از موارد مهمی که روی میل جنسی تاثیر می‌گذارد، کاهش هورمون مردانه است. هورمون مردانه در سنین بالا به‌تدریج کاهش می‌یابد و متعاقب آن میل جنسی کمتر میشود ولی گاهی در افراد جوان یا میانسالان روند کاهش این هورمون سریع است و مشکل‌هایی را برای مرد پدید می‌آورد.
مردانی که کاهش میل جنسی تدریجی دارند، بهتر است سطح هورمونشان به روش آزمایشگاهی اندازه گرفته شود. یکی دیگر از مواردی که باعث کاهش میل جنسی مردان میشود، مصرف داروهای اعصاب است. این داروها فقط باید به وسیله پزشک تجویز شوند. در صورتی که بیماران با مصرف دارو دچار سردمزاجی شدند، باید موضوع را به پزشک اطلاع دهند و هرگز نباید خودسرانه اقدام به ترک دارو یا تغییر دوز آن کنند.
اگر بتازگی ازدواج کرده‌اید با وجود گرمی و رضایت جنسی کنونی پیشنهاد می‌کنیم از راهکارهایی که این گرمی و رضایت را حفظ می‌کند غافل نباشید.
می‌خواهند طلاق بگیرند و می‌گویند توافقی جدا می‌شوند. این خبری است که همه را متعجب کرده است. آخر چرا؟ آنها که با هم مشکلی ندارند؛ وقتی دلیلش را از خودشان می‌پرسم یک مشت بهانه تحویلم می‌دهند. می‌گویند همدیگر را درک نمی‌کنند و انگیزه‌ای برای ادامه زندگی مشترک ندارند.وقتی بیشتر پیگیر می‌شوم تا اصل موضوع را بفهمم می‌گویند زندگی‌مان تبدیل به یک عادت تکراری شده. انگار حتی خودشان هم دقیق نمی‌دانند، چرا می‌خواهند از هم جدا شوند، شاید هم می‌دانند، اما حجب و حیای مرسوم خانواده‌های ایرانی نمی‌گذارد راحت بگویند که به دلیل نارضایتی جنسی این تصمیم را گرفته‌اند.
نزدیک نیمی از طلاق‌ها در ایران، زیر سر همین مشکل نداشتن انگیزه جنسی است. شاید باورش سخت باشد، اما ۶۰ درصد کسانی که به دلیل مشکلات جنسی تصمیم به جدایی می‌گیرند، دلیل بی‌ربط دیگری را به طلاقشان نسبت می‌دهند، مردها می‌گویند همسرمان خانه‌داری بلد نیست و بداخلاق است، زن‌ها می‌گویند شوهرمان خرجی خانه نمی‌دهد و مرا درک نمی‌کند! درحالی که حقیقت چیز دیگری است!اغلب زنان و مردان چند ماه پس از ازدواج با کاهش تدریجی رضایت از روابط جنسی مواجه می‌شوند، اما بسیاری از آنان در مقابل این مساله یا با خودشان تعارف می‌کنند و دم برنمی‌آورند یا دست به انکار می‌زنند. همیشه وقتی این آمار و ارقام عنوان میشود تمام زوج‌ها با تاسف سرشان را تکان می‌دهند و بدون یک لحظه تردید خودشان را در گروه سالم ارزیابی می‌کنند تا مبادا با مشکلشان مواجه شوند، در بیشتر مواقع این افت تدریجی طبیعی است.
از اختلال‌های جنسی می‌توان به کمبود میل جنسی، اشکال در برانگیختگی جنسی، اختلال در رسیدن به ارگاسم، انزال زودرس، مقاربت دردناک و واژینیسم در زنان نام برد؛ که این اختلال‌ها ریشه جسمانی، روانشناختی یا ترکیبی از هر دو را دارند. برخی اختلال‌ها هم به دلیل بیماری‌های دیگری مانند مشکلات قلبی ـ عروقی یا بیماری‌های روانپزشکی مثل افسردگی به وجود می‌آید. پاره‌ای از اختلالات بر اثر زایمان آغاز میشود و بخشی دیگر از همان ابتدای بلوغ.وقتی دلایل مختلفی برای ایجاد این مشکل وجود دارد، پس درمان‌ها هم به تناسب ریشه مشکل باید متفاوت باشد. متاسفانه بسیاری از افراد به محض مشاهده اختلال‌های جنسی تلاش می‌کنند با داروهایی که در بازار عرضه میشود در رفع ظاهر اختلال پیشقدم شوند، در حالی که نگاه یک بعدی به اختلالات جنسی کاملاً اشتباه است.
اختلال جنسی مثل دیگر بیماری‌های پزشکی نیست که امروز ایجاد شود و فردا با دارو درمان شود. پزشکی در درمان این اختلال موفق است که با نگاهی روان شناسانه سعی در درمان بیمارش داشته باشد، همان‌طور که یک روان شناس هم باید با رویکردی پزشکی به درمان مراجع بپردازد. در نهایت برطرف کردن این اختلال نیازمند ارزیابی و درمان تخصصی و چند بعدی است. از آنجا که ارتباط جنسی یک رابطه دو سویه است بی‌توجهی به درمان سبب درگیر شدن هر دو نفر میشود و برای اقدامات درمانی هم زوجین هر دو باید در درمان شرکت کنند.
در این میان، افکار و باورهای غلطی که در بستر جامعه ایرانی شکل گرفته است همچنان امور جنسی را با شرم و خجالت و گناه و ممنوعه بودن همراه می‌کند و این مشکلات را دامن می‌زند. باورهای مردانه‌ای که می‌گوید همیشه مرد باید پیشقدم باشد و تمام تماس‌های جسمی حتما باید به ارتباط جنسی و در نهایت به ارگاسم منتهی شود و باورهای زنانه‌ای که معمولا مکمل این باورهای مردانه است؛ زن نباید در فعالیت جنسی پیشقدم شود و اگر به ارگاسم هم نرسید ایرادی ندارد، چرا که زن آبرومند خودش را درگیر فعالیت جنسی نمی‌کند!همین باورهای غلط باعث میشود اختلال جنسی آرام‌آرام کانون گرم خانواده را دچار رخوت کند و دو طرف را به فکر جدایی اندازد، زوج‌هایی که با مشکلشان روبه‌رو نمی‌شوند و راه‌حل را در جدایی می‌بینند، مجبورند هر دلیل بی‌ربط و بی‌اهمیت دیگری را به زندگی‌شان نسبت دهند، اما درباره اصل ماجرا حرفی نزنند.
علل نارضایتی جنسی چیست؟
بی‌توجهی به نیازهای یکدیگر: در بسیاری از زوجین آگاه نبودن از نیازهای همسر سبب ایجاد این بی‌توجهی میشود، در واقع شناخت نیازهای طبیعی جنس دیگر اولین قدم برای ارضای آن نیاز است. تا وقتی که زنان و مردان از تفاوت‌های همدیگر در زمینه جنسی آگاهی نداشته باشند نارضایتی جنسی هم پابرجا خواهد بود.
مشکلات ارتباطی زن و شوهر: تنش‌ها و آشفتگی‌های زندگی مشترک به هر دلیلی که باشد تاثیر بسیار زیادی روی میزان رضایت جنسی طرفین می‌گذارد و کم‌کم به کاهش دفعات رابطه جنسی منجر میشود.
مسائل و مشکلات روزمره: معمولا در ماه‌های اول ازدواج ارتباط جنسی بسیار صمیمی و لذتبخش است، اما پس از مدتی به دلیل وجود مشکلات، ورود فرزندان به کانون خانواده و مسائل مربوط به آنها کم‌کم کیفیت و کمیت این ارتباط رو به افول می‌گذارد.
نداشتن پیش‌نوازی: این هم ناشی از نبود آگاهی است، پیش‌نوازی در زنان اهمیت بیشتری دارد و متاسفانه بسیاری مردان آن را مورد توجه قرار نمی‌دهند.
تقاضاهای آزاردهنده: گاهی اوقات همسران برای کسب رضایت همسر خود تن به تقاضایی می‌دهند که از نظر روانی برای آن آماده نیستند، اما خود را مجبور به انجام آن می‌کنند و طبیعی است پس از مدتی دچار دلزدگی از رابطه زناشویی می‌شوند.
ترس از ارضا نشدن همسر: این هم به دلیل حساسیت‌های زیادی زوجین اتفاق می‌افتد که در حین رابطه در حال چک‌کردن رضایت همسرشان هستند تا جایی که بر دریافت و ارضای جنسی خود کمتر توجه می‌کنند و در نهایت این ارتباط نه برای خودشان و نه برای همسرشان ارضاکننده نخواهد بود.
تجارب نامطلوب در اولین رابطه جنسی: قرار نیست اولین رابطه جنسی تمام و کمال باشد، وقتی پیش فرض زوجین این باشد احتمال ایجاد تجربه‌ای ناخوشایند برای هر دو طرف وجود دارد.
راهکارهایی برای پیشگیری
اگر بتازگی ازدواج کرده‌اید با وجود گرمی و رضایت جنسی کنونی پیشنهاد می‌کنیم از راهکارهایی که این گرمی و رضایت را حفظ می‌کند غافل نباشید.
رضایت جنسی را به کل زندگی تعمیم دهید: رفتار جنسی فقط برای بسته محدود، برای یک جا و یک ساعت خاص نیست، بلکه رفتارهای زوجین و تعاملاتشان در طول روز به کیفیت این ارتباط کمک می‌کند. زمانی که درگیری لفظی یا فیزیکی داشته‌اید مقاربت جنسی به دلزدگی منجر میشود، این امر بخصوص برای زنان اساسی‌تر و مهم‌تر است. بنابراین با رفتارهای عاطفی و ابراز محبت به یکدیگر می‌توانید برای تماس بدنی آماده‌تر شده و کیفیت ارتباط را بالاتر ببرید.
رابطه جنسی، ابزار تنبیه و مجازات نیست: رابطه جنسی راهی برای نشان دادن عشق و صمیمیت زن و شوهر به یکدیگر است، اگر آن را ابزاری برای تلافی کردن دلخوری‌هایتان کنید، شاید در کوتاه‌مدت به آنچه می‌خواهید دست یابید، اما در بلندمدت اثرات تخریبی آن تمام ابعاد زندگی‌تان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
قبل از شروع رابطه، احساسات خود را بیان کنید: بیان جملات محبت‌آمیز و عاشقانه، میزان لذت و رضایت جنسی را افزایش می‌دهد؛ ضمن این‌که این سخنان نشان‌دهنده علاقه‌ای است که در طول کارهای روزانه، فرصت ابراز آنها را به همدیگر ندارید.
به روابط جنسی خود تنوع ببخشید: اکتفا کردن به یک حالت تکراری، سبب کاهش میل و رضایت جنسی میشود، شواهد بیولوژیکی وجود دارد که می‌گوید تجربیات جدید بر مرکز لذت در مغز اثر می‌گذارد، برای این‌که به روابط خود تنوع ببخشید، باید آگاهی و مهارت خود را بالا ببرید. می‌توانید از کتاب‌ها و کارگاه‌هایی که با موضوع بهداشت جنسی برگزار میشود، کمک بگیرید.
اضطراب و ترس‌ها را هنگام رابطه کنار بگذارید: یکی از مهم‌ترین اضطراب‌ها، مربوط به بچه‌دار شدن است، اگر شما در حال حاضر قصد بچه‌دار شدن ندارید، بهتر است از روشی مطمئن برای جلوگیری استفاده کنید تا ترس و اضطراب رابطه شما را تحت تاثیر قرار ندهد.
رابطه جنسی یک پانتومیم نیست: رابطه جنسی رفتاری است که در آن کلام و بیان نقش بسیار مهمی دارد؛ با گفتن و شنیدن است که زن و مرد به نیازهای همدیگر پی می‌برند و در صدد رفع آن بر می‌آیند؛ پس ارتباط کلامی و بیان هیجانات خود را تقویت کنید و دقت کنید که خواسته‌های جنسی تان را بدون مثال و واسطه بیان کنید.
هنگام مقاربت کودک باشید: لطفا قبل از برقراری ارتباط برچسب‌های خود را کنار بگذارید و هنگام برقراری ارتباط جنسی نه دکتر باشید نه مهندس، نه مدیر و نه رئیس؛ بهتر است یک کودک باشید که بدون خجالت ارتباط برقرار می‌کند و تمام نیازهایش را بدون تعارف بیان می‌کند.
جذابیت، آراستگی و تناسب اندام‌تان را جدی بگیرید: برای پیشگیری از نارضایتی جنسی به بهداشت فردی بخصوص بهداشت دهان و دندان و بهداشت اندام‌های تناسلی دقت کنید. از عطرهای غیرتکراری استفاده کنید و لباس‌های متنوع بپوشید. اگر اضافه وزن دارید با ورزش یا رژیم به تناسب اندام برسید. اندام نامتناسب علاوه بر ایجاد نارضایتی جنسی می‌تواند به کم شدن اعتماد به نفس در خودتان منجر شود و این نبود اعتماد به نفس لذت بردن شما را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.
گردآوری: مجله ی اینترنتی جوانی ها