آشنایی کامل با خواص میگو، را برای شما عزیزان و کاربران محترم جوانی ها قرار داده ایم , با مجله جوانی ها همراه باشید.
آشنایی کامل با خواص میگو
میگوی سرخ یا سوخاری شده، میزان کالری دریافتی را افزایش می‌دهد در حالی که می‌توان با بخارپز کردن این منبع پروتئینی و زدن چاشنی‌ای مانند آب لیموترش تازه به آن، وعده غذایی کم‌کالری و در عین حال مغذی‌ای داشت.
میگوها از خانواده سخت پوستان هستند و غالبا در دریا زندگی می کنند. میگو مقدار قابل توجهی املاح ضروری به ویژه آهن و فسفر دارد که برای کودکان در حال رشد و زنان باردار بسیار مفید است.
میگو منبع عالی ویتامین B۱۲، ویتامین D، سلنیوم، پروتئین با کیفیت بالا، چربی های غیر اشباع و آهن و نیاسین است.
ویتامین D۳ به طور طبیعی در فراورده های حیوانی یافت می شود که غنی ترین آنها روغن ماهی است. سلنیوم در انواع غذاهای دریایی موجود است و آثار آنتی اکسیدانی آن در جلوگیری از سرطان موثر است.
سلنیوم در نوسازی و ترمیم بخش های تخریب شده DNA اهمیت دارد و در فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز دخالت دارد که در کبد مواد سمی را خنثی می کند.مصرف روزانه ۱۲۰ گرم میگو ۷/۸۱ درصد نیاز روزانه به سلنیوم را برطرف می کند.میگو حاوی آمینو اسید تریپتوفان است و این آمینو اسید در بدن تبدیل به نیاسین (ویتامین B۳) می شود و در کل نیاسین میگو را بالا می برد.
نیاسین نقش های بسیار متفاوتی در متابولیسم دارد در کمبود آن باعث ضعف عضلانی، بی اشتهایی، سوءهاضمه و بثورات جلدی می شود و کمبود شدید آن منجر به پلاگر همراه با خشکی پوست و تیرگی آن و پوسته ریزی و همچنین اسهال و البته مشکلات روحی روانی می شود.
همچنین با مصرف ۱۲۰ گرم میگو، ۴/۷۰ درصد نیاز روزانه ویتامین B۱۲ و ۸/۱۰ درصد نیاز روزانه ویتامین B۶ تامین می شود. از طرفی در هر ۱۱۰ گرم میگو ۲۰۰ میلی گرم کلسترول است اما نسبت LDL (کلسترول بد) به HDL (کلسترول خوب) با مصرف میگو کاهش می یابد.
یکی از عادت‌های خوب غذایی که متخصصان تغذیه آن را توصیه می‌کنند، مصرف هفتگی فرآورده‌های دریایی از انواع ماهی گرفته تا میگوست، اما خیلی‌ها می‌گویند میگو کلسترول دارد و باید از خوردن آن اجتناب کرد، اما این باور درست است یا این که حقیقت چیز دیگری است؟ به غیر از این موضوع، عادت به مصرف میگو چه فواید و چه زیان‌هایی دارد؟ این‌ها همان مواردی هستند که در ادامه به آنها اشاره شده است …
۱- ضد فشارخون
میگو از منابع اسیدهای چربی از خانواده امگا ۳ است که دریافت آن به کنترل فشارخون کمک می‌کند. البته توصیه می‌شود این ماده غذایی در هنگام تهیه با حداقل روغن و نمک طبخ شود، در این صورت به گزینه‌ای مناسب برای کاهش سطح فشارخون تبدیل خواهد شد زیرا سرخ کردن آن در روغن، کالری بیشتر به بدن می‌رساند و باعث افزایش وزن می‌شود که خود از عوامل بروز فشارخون است.
۲- سرشار از سلنیوم
یکی از مواد معدنی‌ای که در میگو به میزان بسیار یافت می‌شود، سلنیوم است. با خوردن ۱۰۰ گرم میگو، ۶۴ درصد از نیاز روزانه به این ماده مغذی تأمین خواهد شد و از آنجا که سلنیوم خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد، عادت به خوردن میگو، احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ و انواع سرطان خون مانند «لوسمی» و «لنفوم هوچکین» را کاهش می‌دهد.
افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی‌خورند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کم‌خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن ۱۰۰ گرم میگو، ۱۹ درصد از نیاز به این ماده مغذی تأمین می‌شود، بهتر است در صورت نخوردن گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانه‌شان بگنجانند.
۳- ضد آلزایمر
امگا ۳ فراوانی که در میگو وجود دارد، باعث می‌شود عادت به مصرف هفتگی آن از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند. در واقع، دریافت روزانه ۳۸۰ میلی‌گرم از این اسیدهای چرب، از بروز اختلال حواس و آلزایمر جلوگیری می‌کند و با خوردن هفته‌ای ۲ تا ۳ بار میگو، این مقدار اسید چرب به بدن خواهد رسید.
۴- ضد کم‌خونی
افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی‌خورند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کم‌خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن ۱۰۰ گرم میگو، ۱۹ درصد از نیاز به این ماده مغذی تأمین می‌شود، بهتر است در صورت نخوردن گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانه‌شان بگنجانند.
۵- منبع پروتئین و کلسترول خوب
میگو برخلاف تصور عامه مردم، باعث افزایش کلسترول نمی‌شود زیرا بررسی‌های مقایسه‌ای میان دو رژیم غذایی با تخم‌مرغ و میگو نشان داده‌اند که رژیم دارای میگو ۷ درصد سطح کلسترول بد و ۱۲ درصد سطح کلسترول خوب را افزایش می‌دهد در حالی که رژیم دارای تخم‌مرغ، سطح کلسترول بد را ۱۰ درصد و سطح کلسترول خوب را ۷ درصد بالا می‌برد. در واقع این ماده غذایی چربی کمی دارد و با خوردن ۱۲ عدد میگوی درشت بخارپز شده، ۱۶۰ میلی‌گرم کلسترول وارد بدن می‌شود و سطح تری‌گلیسرید ۱۳ درصد پایین می‌آید بنابراین توصیه می‌شود آن را مانند سایر منابع پروتئینی مصرف کنید.
سرانه مصرف میگو
طبق اعلام برخی از کارشناسان، مصرف سرانه میگو در ایران تقریباً ۱۰ تا ۲۰ گرم در سال است و بیشترین مصرف‌کنندگان هم تهرانی‌ها هستند. البته در سال‌های اخیر، مصرف فرآورده‌های دریایی افزایش قابل‌ملاحظه‌ای داشته اما هنوز هم از مقدار استاندارد توصیه شده کمتر است و هنوز هم در مقایسه با مصرف جهانی در سطوح حداقل قرار داریم.
امگا ۳ فراوانی که در میگو وجود دارد، باعث می‌شود عادت به مصرف هفتگی آن از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند.
مصرف سرانه ماهی در ایران تقریباً ۱۰ کیلوگرم در سال و در سطح جهانی ۱۶ کیلوگرم است. بنابراین خوب است این را هم بدانید که در میان کشورهای مختلف دنیا، تایلند، فیلیپین، هند و اکوادور بزرگ‌ترین پرورش دهندگان میگو هستند.
یادآوری
میگوی سرخ یا سوخاری شده، میزان کالری دریافتی را افزایش می‌دهد در حالی که می‌توان با بخارپز کردن این منبع پروتئینی و زدن چاشنی‌ای مانند آب لیموترش تازه به آن، وعده غذایی کم‌کالری و در عین حال مغذی‌ای داشت. البته کباب کردن و بخارپز کردن میگو با سبزی‌های خام یا بخارپز، می‌تواند وعده غذایی ارزشمندی را به وجود آورد.
برای کاهش وزن، پایین آوردن کلسترول و جلوگیری از انواع سرطان، اغلب رژیم های کم چرب را توصیه می کنند.
اما اگر چه کاهش کلسترول احتمال خطر مرگ به دلیل بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد ولی از طرفی می تواند منجر به افزایش احتمال بروز مرگ ومیر غیرطبیعی ناشی از افسردگی و خودکشی شود. پس خیرالامور اوسطها. در این مورد گزینش غذاها و استفاده از اسیدهای چرب غیراشباع گیاهی و ضروری موجود در غذاهای دریایی توصیه می شود هر چند که عوامل متعدد فرهنگی، آداب و رسوم اجتماعی، سطح سواد و آگاهی و البته عامل مهم اقتصادی روی این گزینش اثر می گذارد. با این حال ماهی گران تر دلیلی بر مغذی تر بودن آن نیست.
زیرا انواع ماهی حتی از نوع پرورشی ارزش بسیار بالاتری از منابع دیگر پروتئین های حیوانی و اسیدهای چرب، مثل گوشت قرمز سرخ شده دارد.
در هرم غذایی مدیترانه ای که یکی از بهترین و تاییدشده ترین مراجع غذایی است، مصرف گوشت سفید، چند بار در هفته و مصرف گوشت قرمز، به میزان کمتر و چندبار در ماه توصیه شده است.
LDL (کلسترول بد) باعث سختی عروق و در نهایت بیماری های قلبی عروقی می شود ولی HDL (کلسترول خوب) باعث کاهش بیماری های قلبی عروقی می شود. روغن های جامد و اشباع نسبت LDL به HDL را افزایش می دهند و زمینه برای ایجاد بیماری های مختلف مزمن را فراهم می کنند.
اسیدهای چرب غیراشباع امگا۳ (EPA و DHA) که در ماهی و میگو یافت می شوند میزان کلسترول خوب (HDL) را افزایش می دهند.
علاوه بر این غذاهای دریایی حاوی پروتئین با کیفیت خوب و انواع املاح و عناصر موردنیاز بدن و ویتامین های گروه B و D هستند.
گردآوری: