آویشن در طول قرن ها برای مقاصد مختلف استفاده شده است. در قرون وسطی، آویشن به عنوان افاضه شجاعت و قدرت در نظر گرفته شد. رومیان باستان آن را یک درمان برای مالیخولیا در نظر می گرفتند. یونانیان باستان از آویشن برای بخور دادن استفاده می کردند گیاه آویشن در مصارف آشپزی، دارویی و زینتی استفاده می شود.
آویشن از جنس آویشن ولگاریس است. مردم معمولاً از گل، برگ و روغن آویشن برای درمان خیس کردن رختخواب، اسهال، دل درد، ورم مفاصل، درد، گلو درد، سرفه ( از جمله سیاه سرفه )، برونشیت، نفخ به عنوان یک دیورتیک ( برای افزایش ادرار کردن ) استفاده می کنند. در مصر باستان آویشن برای مومیائی استفاده می شد. در یونان باستان از آویشن به عنوان بخور دادن در معابد مورد استفاده قرار می گرفت. با توجه به مرکز پزشکی دانشگاه جورج تاون ، بقراط پدر طب غربی از آویشن در درمان بیماری های تنفسی استفاده می کرد آویشن حاوی مواد شیمیایی است که ممکن است به درمان عفونت های باکتریایی، قارچی و ناراحتی جزئی کمک کند. همچنین ممکن است اسپاسم عضلات صاف، مانند سرفه را کاهش دهد.
مزایای آویشن برای سلامتی
روغن اصلی آویشن معمول ( تیموس ولگاریس ) است و معمولا روغن آویشن شامل ۲۰-۵۴٪ تیمول است. تیمول متعلق به یک کلاسی که به طور طبیعی به عنوان حشره کش شناخته شده است ( موادی که می تواند ارگانیسم های مضر را از بین ببرد ) هنگامی که تیموس در کنار حشره کش های دیگر، از جمله کارواکرول استفاده می شود، خاصیت ضد میکروبی قوی دارد.
دانشمندان در دانشگاه مانیتوبای کانادا در مجله بین المللی مواد غذایی میکوبیولوژی نوشتند که تیمول مقاومت به داروهای معمول مانند پنی سیلین را کاهش می دهد.
آویشن یک آنتی اکسیدان بزرگ – در عصر مدرن امروز، علم کشف کرده که آویشن به طول عمر یک فرد کمک می کند. روغن های فرار در آویشن با افزایش اسیدهای چرب امگا ۳ مطلوب در مغز به مراقبت از ذهن کمک می کند سلول های بدن را سالم نگه می دارد و به کاهش سرعت روند پیری کمک می کند. اسیدهای چرب برای ساخت دیواره های سلول و برای حفظ ساختار سیستم عصبی، مغز و شریانها حیاتی هستند. آویشن به این دلیل که یک آنتی اکسیدان قوی است به محافظت از این چربی ها از آسیب ناشی از رادیکال های آزاد کمک می کند.
آکنه :
آزمایشات، اثر myrrh ( نوعی صمغ )، گل همیشه بهار و آویشن را در آکنه پروپیونی باکتریوم ثابت کرده است دانشمندان دانشگاه لیدز متروپولیتن در انگلستان نشان دادند که آویشن ممکن است مؤثرتر از کرم های تجویزی آکنه باشد.
فشار خون بالا : محققان در دانشگاه بلگراد، صربستان، نشان دادند عصاره آبی به دست آمده از آویشن ( آویشن وحشی ) فشار خون موش های آزمایشگاهی را کاهش می دهد
سرطان روده بزرگ:
یک مطالعه نشان داد که عصاره ( Thymus mastichina L ) ممکن است از روده را از سرطان محافظت کند.
سرطان پستان :
متخصص غدد را در دانشگاه Celal Bayar در ترکیه در مطالعه ای به منظور تعیین اثر آویشن وحشی ( آویشن serpyllum ) در فعالیت های سرطان پستان انجام شد. نویسندگان این مطالعه نتیجه گرفتند که آویشن وحشی ممکن است یک کاندیدای امیدوار کننده در توسعه دارو درمانی جدید برای درمان سرطان سینه باشد.
عفونت مخمر:
قارچ، کاندیدا آلبیکانس یک علت شایع عفونت دهان و قارچی واژن است. اغلب به آن برفک می گویند
محققان در دانشگاه تورین در ایتالیا اقدام به تعیین اثر اسانس آویشن بر روی کاندیدا آلبیکنس در بدن انسان کردند این گروه گزارش دادند که روغن آویشن به طور قابل توجهی سبب از بین بردن کاندیدا آلبیکانس می شود.
جلوگیری از پوسیدگی دندان :
تیمول، یکی از مواد شیمیایی موجود در آویشن، با مواد شیمیایی دیگر مانند کلرهگزیدین به عنوان یک لاک دندان برای جلوگیری از پوسیدگی دندان استفاده می شود.
استفاده در محصولات بهداشتی – روغن آویشن قرمز رنگ در تولید عطر استفاده می شود همچنین در صابون، محصولات آرایشی و خمیر دندان استفاده می شود.
ریزش مو ( آلوپسی آره آتا ) – هنگامی که با گیاهان دیگر ترکیب شود شواهدی وجود دارد که استفاده از روغن اسطوخودوس در ترکیب با روغن های ضروری آویشن، رزماری و چوب سدر بر پوست سر سبب بهبود رشد مو در نزدیک به ۴۴ درصد از بیماران پس از ۷ ماه درمان می شود.
بهبود دیس پروکسیا – بهبود اختلالات حرکتی ( dyspraxia ) در کودکان زمانی که با داروهای دیگر استفاده می شود مصرف روغن آویشن، در ترکیب با روغن گل پامچال، روغن ماهی و ویتامین E سبب بهبود اختلالات حرکتی در کودکان مبتلا به dyspraxia می شود.
خاصیت ضد باکتری – آویشن دارای خاصیت ضد باکتری است که نشان داده شده است در مبارزه با بسیاری از باکتری ها و قارچ های مختلف، از جمله باکتری E.coli موثر است مطالعات آزمایشگاهی کشف کرده اند که روغن آویشن در برابر سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک مفید است.
سلامت استخوان:
آویشن یک منبع فوق العاده ویتامینK و یک منبع بزرگ از کلسیم، آهن و منگنز است این ها همه برای حفظ سلامت استخوان، تشویق توسعه استخوان مناسب و جلوگیری از اختلال در استخوان حیاتی هستند.
از آویشن در درمان ( قولنج، عفونت گوش، تورم ( التهاب از لوزه ها )، گلو درد، بوی بد دهان، تورم ( التهاب (ریه و دهان) استفاده می شود. از آویشن در مواد غذایی به عنوان یک طعم دهنده استفاده می شود.
تهیه چای از آویشن :
یک چای با استفاده از مقادیر معادل از بارهنگ و آویشن، همراه با آب نیمی از یک لیمو و مقداری عسل تهیه برای سیاه سرفه، آسم و خلط در ریه ها یک درمان عالی است. این چای باید ۴ یا ۵ بار در روز مصرف شود هنگامی که فرد به مبتلا ذات الریه باشد چای باید هر یک ساعت مصرف شود.
آویشن در طول قرن ها برای مقاصد مختلف استفاده شده است. در قرون وسطی، آویشن به عنوان افاضه شجاعت و قدرت در نظر گرفته شد. رومیان باستان آن را یک درمان برای مالیخولیا در نظر می گرفتند. یونانیان باستان از آویشن برای بخور دادن استفاده می کردند گیاه آویشن در مصارف آشپزی، دارویی و زینتی استفاده می شود.
آویشن از جنس آویشن ولگاریس است. مردم معمولاً از گل، برگ و روغن آویشن برای درمان خیس کردن رختخواب، اسهال، دل درد، ورم مفاصل، درد، گلو درد، سرفه ( از جمله سیاه سرفه )، برونشیت، نفخ به عنوان یک دیورتیک ( برای افزایش ادرار کردن ) استفاده می کنند. در مصر باستان آویشن برای مومیائی استفاده می شد. در یونان باستان از آویشن به عنوان بخور دادن در معابد مورد استفاده قرار می گرفت. با توجه به مرکز پزشکی دانشگاه جورج تاون ، بقراط پدر طب غربی از آویشن در درمان بیماری های تنفسی استفاده می کرد آویشن حاوی مواد شیمیایی است که ممکن است به درمان عفونت های باکتریایی، قارچی و ناراحتی جزئی کمک کند. همچنین ممکن است اسپاسم عضلات صاف، مانند سرفه را کاهش دهد.
گردآوری:مجله اینترنتی جوانیها
